Oceny i opinie

Rozdział I Każda historia ma swój początek… Nasza rozpoczęła się, narcystycznie rzecz ujmując… ode mnie. Dziewczynka z pluszakiem na sznurku, z marzeniem zaplątanym w warkoczyki, że może kiedyś przytuli pluszaka z bijącym serduszkiem, merdającym ogonkiem… Pragnienie ziściło się w dwudziestym roku życia – i tak w moim domu rodzinnym pojawiła się Kama, jamniczka, pieszczotliwie przez mą rodzicielkę nazwana „bilansóweczką”. Przemycana do łóżka, pojona Bobo Frutami… ukochana, wymarzona. Przeżyła dwanaście lat otoczona miłością, odeszła – żegnana poczuciem straty przyjaciela… Miłość mojego męża do psów rodziła się powoli. Przekonywany, delikatnie szantażowany kobiecymi łzami, skapitulował – i wówczas do naszego domu trafił Joker. Michał, nasz syn, uwielbienie dla zwierząt wyssał z mlekiem matki. Wplątywał rączki w ciepłe futro Jokera, dzielił się z nim obiadem, grzał mu nos oddechem, bo „mamusiu, ma taki zimny, może jest chory?”. Oddawał swój kawałek podłogi i tylko jego jedynego przepraszał, gdy potknął się o wystające łapy. Nasza historia… a w niej psie indywidualności… Ta strona jest wyrazem wdzięczności za to, że były i są obecne w naszej wędrówce przez życie. <3 Rozdział II Kiedy w 2001 roku jechaliśmy do Radomska po Jokera, chyba żadne z nas nie przypuszczało, że można tak pokochać psa. Drogi przyjacielu, dziś biegasz po zielonych łąkach za Tęczowym Mostem, tarzasz się w pierwszym śniegu – gdziekolwiek jesteś. Czarna labradorza kula miłości, wierności i zrozumienia dla naszych ludzkich ułomności. Mądry, jakby skończył psi Oxford, radosny – pamiętasz, Jędrku, jego wyszczerzone w uśmiechu, trochę krzywe zęby? Nasz syn po jego śmierci zrozumiał sens słów: pożegnanie, odejście i cierpienie. Przyjacielu, kiedyś się spotkamy. Znajdę Cię po drugiej stronie – pójdziemy łapa w nogę… tam, gdzie będziesz chciał. Nigdy o Tobie nie zapomnę, choć wydawało mi się, że czas leczy każdą zadrę w sercu… Pomerdaj do mnie czasami ogonem, popatrz oczami, które wiedzą wszystko. Ja wciąż czuję Twój oddech na dłoniach… Rozdział III Kiedy serce woła o ratunek, a w oczach zostaje wyschnięty ocean, bo łzy – na przekór – się skończyły, przychodzi czas decyzji. Początkowej negacji, bo Jokera nikt nie zastąpi, i pewności, że nasz dom bez psa jest pusty. I tak w naszym domu pojawia się Bondek – Al-grom DOUBLE O SEVEN – nazywany Panem Plasterkiem. Apetyt rośnie w miarę jedzenia i nieśmiało kiełkuje gdzieś z tyłu głowy myśl: może by tak usunąć komodę i w to miejsce wstawić kolejne psie posłanie… Trwają dyskusje, a ich efektem końcowym… jest Milo – MILLENNIUM Bella Mare FCI – który przekracza próg naszego domu 7.09.2013 r. Mały łobuz, który zawojował wszystkich – począwszy od Bondka. Rozdział IV Nasza historia trwa… Na ścieżkach kynologicznych, które przyszło nam przemierzyć, pojawiło się wiele osób, które stały się furtką do poznania i pokochania rasy labrador retriever. Wszystkie – ważne, inspirujące, zmuszające do myślenia, analizowania, nieustannego zdobywania wiedzy. Nikt z nas nie rodzi się „gotowy”… Nikt nie ma wzoru matematycznego, który pozwalałby realizować w praktyce idealne życie z psem. Wszystkiego uczymy się wciąż na nowo. Życie z labradorem nie ma nic wspólnego z utrwalonym w społecznej świadomości obrazem bytowania z puchatą kulką, pochrapującą spokojnie u naszych stóp. To praca podejmowana nieustannie, każdego dnia… Bo ile labradorów – tyle charakterów i niuansów zachowań. Rozdział V …ten rozdział napisze się sam… W hodowli rasy labrador retriever – Deer’s Den – do której drzwi otwieramy Państwu z nadzieją, że znajdziecie tu odpowiedź na pytanie: czy labrador to pies Waszych marzeń?